Pamięć i Tożsamość

Jako najstarszy z dziewięciorga rodzeństwa, jeszcze będąc nastolatkiem, młody Dominik czuł olbrzymią odpowiedzialność za swoją rodzinę. Mieszkali na kresach wschodnich, we Włodzimiercu. W tej samej miejscowości, kilka lat później po uzyskaniu święceń kapłańskich, ks. Dominik Wawrzynowicz został najpierw wikarym a później proboszczem w parafii św. Józefa Oblubieńca. Od tej pory z jeszcze większym zapałem opiekował się rodziną, zwłaszcza w okresie II wojny światowej. Dwaj bracia księdza zostali zamordowani w Katyniu. Miłość do bliźniego i odpowiedzialność za drugiego człowieka stały się dla ks. Wawrzynowicza celem nadrzędnym. Podporządkował życie pomocy innym. Szlom Efelbaum był jednym z wielu uratowanych przez księdza Żydów. Ukryty na parafii doczekał wyzwolenia. „Gdyby nie ksiądz, nie zaznałbym życia” – mawiał Szlom i co roku przesyłał Wawrzynowiczowi kartki i paczki, w dowód wdzięczności.