זיכרון ומזהה

Maria miała w rodzinie najlepsze wzorce. Rodzice Marii, Aniela i Andrzej Dobrudzcy znani byli z niesienia pomocy potrzebującym. Ich dom w Czortkowie często bywał azylem dla ukrywających się Żydów. W 1942 r. tuż po likwidacji getta w Czortkowie, drzwi praktycznie się nie zamykały. Pojawili się u Dobrudzkich m.in.: mecenas Margules, pani Gelberowa z córką, księgowy Szor, kupiec Perelmuter i inni. Wszyscy dostali tymczasowe schronienie do czasu znalezienia stałej kryjówki. Ich wówczas 15 letnia córka Maria z własnej inicjatywy przedostała się do getta i wyprowadziła z niego 3 letnią wówczas Izę Hauser. Dziewczynka miała pozostać w domu Dobrudzkich jeden dzień do czasu przybycia jej ukrywającej się mamy, pozostała jednak dwa lata do czasu wyzwolenia. Kiedy w 1945 r. mama małej Izy mogła wyjść z ukrycia, rozstanie pięcioletniej wówczas Izuni z jej tymczasową rodziną było bolesne. Przez całe dorosłe życie Maria utrzymywała kontakt ze swoją przyrodnią siostrą.