זיכרון ומזהה

Sosnowscy byli bliską, kochającą się, wielopokoleniową rodziną. Mieszkali obok siebie, w trzech domach we wsi Pawełcze, w województwie Stanisławowskim (dzisiaj Ukraina). W lutym 1943 r. do jednego z domów Sosnowskich zapukał Harry Simon – Żyd z okolicy, który uciekł wraz z matką z lasu, w którym Niemcy dokonywali egzekucji na Żydach. Wyrwali się ze szponów śmierci i desperacko szukali schronienia. „Błagam uratujcie nas” – ze łzami w oczach Harry skierował swoje słowa do Hani Sosnowskiej. W tej tragicznej sytuacji Harry nie mógł trafić lepiej. Sosnowscy ukrywali Żydów w każdym domu. W jednym Salcię, a w drugim Merberga z rodziną. Teraz przyjęli pod swój dach Simona i jego mamę. 10 VII 1944 r. Rosjanie wyzwolili Stanisławów. Wszyscy ukrywający się Żydzi przeżyli. Tego samego roku, w grudniu, ostatni raz wspólnie usiedli do wigilijnego stołu, ocaleni i ich wybawcy. Harry Simon w 1946 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych.