זיכרון ומזהה

Wyjątkowo utalentowany muzycznie Antoni udzielał lekcji muzyki i śpiewu młodym mieszkańcom miejscowości Przystajń. Był parafialnym organistą, powszechnie znanym przedstawicielem miejscowej inteligencji. Wraz z żoną mieszkał przy głównej ulicy, niespełna 500 metrów od Rynku, na którym w większości mieszkali Żydzi. Wczesną wiosną 1942 r. do drzwi Jędrzejewskich zapukała pani Herszlikowa – Żydówka, z rozpaczliwą prośbą o pomoc i nocleg. Był spokojny dzień, nic nie zapowiadało tragedii, która miała spaść na Żydów nocą. Rozpaczliwe krzyki, uderzania kolbą karabinu w drzwi, płacz dzieci i lament matek, tej samej nocy słychać było w całej okolicy. Niemcy wyrzucali siłą z mieszkań wszystkich obywateli żydowskich i wpychali ich do samochodów. Pani Herszlikowa była w tym czasie bezpieczna, zaledwie kilkaset metrów od rozgrywającej się tragedii mieszkańców Rynku. Następnego dnia nie było już żadnego Żyda w Przystajni. Pani Herszlikowa ocalała w mieszkaniu Marii i Antoniego Jędrzejewskich.