זיכרון ומזהה

Dla Jadwigi liczył się człowiek. Każdy. W jego twarzy – często umęczonej, pobitej, wychudłej, przerażonej – widziała odbicie Boga. Jako pracownik wydziału socjalnego realizowała swoje obowiązki w getcie warszawskim. I stamtąd – m.in. we współpracy z Januszem Korczakiem – pomagała przemycać dorosłych i dzieci na stronę aryjską. Żydzi wiedzieli, że u niej w mieszkaniu dostaną ciepłą strawę i pomoc w znalezieniu schronienia. Ocaliła wielu, bo tak było trzeba.