זיכרון ומזהה

Przed wojną w środowiskach parlamentarnym i prasowym Henryk był znanym antysemitą. Nikt by nie przypuszczał, że od 1942 roku do wybuchu powstania warszawskiego i spłonięcia jego domu ukrywał u sobie trzynaścioro Żydów. Większość z nich zbiegła z getta bez żadnych środków do życia. – Damy radę – przekonywał uciekinierów gospodarz. By wszystkich wyżywić, razem z córką Wandzią dorabiał, śpiewając z mandoliną na warszawskich podwórkach.