זיכרון ומזהה

– To moja rodzina. Mężowie na froncie, a one nie mają się jak utrzymać. Przydadzą mi się tu, na gospodarstwie, a i im będzie łatwiej – przedstawiła kręcącym się po podwórzu Niemcom dwie kobiety, które szły z nią do domu. W rzeczywistości były to Tzvia Cukierman i Cesia Teichman, zbiegłe z marszu śmierci więźniów KL Auschwitz w styczniu 1945 r. Ukryły się u Polki w stodole, a kobieta odkryła ich obecność dopiero po tygodniu. Nakarmiła je, przyniosła wiejskie ubrania i zaprosiła do domu.