זיכרון ומזהה

Józef Jakubowicz i Antoni Słowiński przyjaźnili się od najmłodszych lat, a wojna ich przyjaźń jedynie potwierdziła. Gdy zaczęła się nagonka na Żydów, Antoni znalazł Józefowi pracę, a jakiś czas później razem z żoną zaproponowali mu, by z nimi zamieszkał. Z gościny Polaków mężczyzna korzystał do 1942 roku. Wtedy to jego tożsamość odkryli Niemcy i nakazali przenosiny do łódzkiego getta. Ocalał, a po wojnie wyjechał do Izraela.