זיכרון ומזהה

Podczas bombardowania Warszawy, Krystyna straciła swoją ukochaną mamę. Pogrążona w rozpaczy i strachu, opuściła stolicę i wyjechała w okolice Krakowa, do Sieciechowic. Tam, dołączyli do niej ojciec i brat. Wkrótce, w listopadzie 1942 roku, z lwowskiego getta zbiegła Roza Herzer (później Janka Górnicka), która jeszcze przed wojną znała mamę Krystyny. Ze względu na pamięć po tragicznie zmarłej mamie i w zwykłym ludzkim odruchu, kobieta przyjęła Rozę do swojego domu. Dała jej schronienie, opiekę i edukację. Roza pozostała w domu Moskalików do końca wojny. W 1946 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych.