זיכרון ומזהה

6-letnia Zosia i jej 3-letni braciszek – wciąż jeszcze rozdygotani wspomnieniem ujadających psów plądrujących mieszkanie i niemieckich brutali wywracających wszystko do góry nogami – tulili się do siebie, czekając na powrót rodziców. Nie wiedzieli, że to za kromkę chleba, którą ich mama podała przez siatkę kieleckiego getta, już nigdy więcej nie zobaczą swoich rodziców. Stanisława, nr obozowy 35079, zmarła w Auschwitz po roku. Jan, nr 33141, w tym samym obozie spędził pół roku. Zmarł 29.03.1945 jako więzień Mauthausen.