זיכרון ומזהה

Lola Holdengraeber i jej córka Rita w 1938 r., kiedy Trzecia Rzesza zaanektowała Wiedeń, uciekły do Lwowa. Zaledwie trzy lata później, w 1942 r. musiały ponownie uciekać przed hitlerowskim okupantem. Tym razem udały się do Tarnowa. Cztery lata strachu o własne życie wyrobiły w kobietach instynkt przetrwania. Wiedziały jak się poruszać, żeby nie zostać zauważone, jednak czas działał na ich niekorzyść. Były już psychicznie wyczerpane i całkowicie bezsilne. Wtedy w ich życiu pojawiło się rodzeństwo Kobylańskich. Jadwiga i Mieczysław otworzyli drzwi przed matką i córką. Zaprosili do swojego domu, dali schronienie i zorganizowali fałszywe dokumenty, dzięki którym Lola mogła pracować. Pozorny spokój nie trwał niestety długo. Lola została aresztowana i wywieziona do Auschwitz, gdzie zginęła. Jej córka Rita szczęśliwie doczekała wyzwolenia Lwowa w domu rodzeństwa Kobylańskich. Po wojnie wyemigrowała do Kanady, pozostając w stałym kontakcie ze swoimi wybawcami.