Pamięć i Tożsamość

Nachum, Jakub i Cwi Weinbergerowie latem 1942 r. zostali deportowani z Rymanowa do obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Byli doświadczonymi cieślami, dlatego zostali zatrudnieni w niemieckiej fabryce poza obozem. Tak poznali właściciela sklepu stolarskiego Tadeusza Rewilaka, z którym nawiązali przyjaźń. Przez pierwszy rok było całkiem znośnie, z racji przydatności braci do pracy, Niemcy oszczędzili im życie, ale nadszedł lipiec 1943 r., kiedy straż niemiecka bezlitośnie zaczęła traktować więźniów. Bracia Weinbergerowie postanowili uciec z obozu. Jedynym słusznym kierunkiem był dom Tadeusza Rewilaka. Intuicja ich nie zawiodła, Tadeusz przyjął ich pod swój dach, dał schronienie na poddaszu, karmił i opiekował się, kiedy najstarszy z braci zachorował na tyfus. Po kilku miesiącach, w sprzyjających okolicznościach Tadeusz Rewilak pomógł Weinbergergom uciec z Polski. Za swoją bezinteresowną i humanitarną postawę Tadeusz Rewilak został uhonorowanym medalem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.