Pamięć i Tożsamość

W niewielkim Słonimiu (dzisiejsza Białoruś) księdza Sztarka znali niemal wszyscy. Szanowali za wyjątkową posługę, jaką czynił swoim parafianom, jak i za wielkie oddanie żydowskim mieszkańcom okolicy. Jezuita Sztark, odwiedzał szpitale i przytułki, pomagał chorym i osamotnionym, zabierał błąkające się po ulicach żydowskie dzieci, zgubione podczas likwidacji getta w czerwcu 1942 roku. Wyrabiał im nowe dokumenty chrztu i znajdował dla nich bezpieczne miejsca. 18 grudnia 1943 roku za swoją działalność, wraz z siostrami niepokalankami, Ewą Noiszewską i Martą Wołowską, zostali aresztowani przez gestapo i rozstrzelani w zbiorowym dole na Pietrolewickich Wzgórzach.