W czasie okupacji ks. Władysław Grobelny był wikariuszem parafii w Kobryniu. Razem z proboszczem, ks. Janem Wolskim, został oskarżony o udzielanie pomocy Żydom. Obu aresztowała najprawdopodobniej policja białoruska, która współpracowała z gestapo. Przez sześć tygodni duchowni przebywali w więzieniu przy ul. Brzeskiej.

15 października 1942 r., tj. podczas likwidacji getta, ks. Grobelnego i ks. Wolskiego dołączono do kolumny Żydów prowadzonej w stronę Lasu Borysowskiego pod Kobryniem. Tam były przygotowane doły, do których wrzucono wszystkich zamordowanych.

W 1944 r. doły zostały rozkopane przez więźniów i jeńców sowieckich, którzy następnie spalili ciała.

Bibliografia:

  1. FLV, ks. E. Borowski, Martyrologia duchowieństwa diecezji pińskiej 1939-1956.
  2. FLV, ks. W. Jacewicz, ks. J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymsko-katolickiego, z. 4.
  3. FLV, ks. Z. Peszkowski, S. Zdrojewski, Katolicy duchowni w Golgocie Wschodu, Pelplin 2002.
  4. FLV, List od Haliny Szpak, Szczecin 23.01.2014 r. [relacja Bogusława Bosiackiego, Kołobrzeg, 01.03.2002 r.].
  5. FLV, M. Kałuski, Wypełniali przykazanie miłosierdzia: polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu, Warszawa 2000.
  6. E. Kopówka, ks. P. Rytel-Andrianik, „Dam im imię na wieki” (Iz 56,6). Polacy z okolic Treblinki ratujący Żydów, Oksford – Treblinka 2011.
  7. W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988.
  8. [Strona internetowa – Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”:] www.straty.pl, dostęp: 22.04.2015 r.