Jakub i Stanisław, przyrodni bracia z Nowego Kawęczyna
מקום
Kawęczyn
אנשים
Fedorowicz Jakub
Trojanowski Stanisław
Grębski Józef
Kowalczyk Stanisław
Domaradzki Władysław
Jakub Fedorowicz i Stanisław Trojanowski byli przyrodnimi braćmi. Prowadzili wspólne gospodarstwo we wsi Kawęczyn B (obecnie Nowy Kawęczyn, powiat Skierniewice). Zginęli wiosną 1944 r. za ukrywanie czworga Żydów, wśród których byli: Abraham Rosenberg z synem, pewien krawiec z Rawy Mazowieckiej (około 25 lat) i jego przyjaciółka (18 lat)**. Wymienionym osobom pomagali również Józef Grębski i Stanisław Kowalczyk, ówczesny sołtys Nowego Kawęczyna. Sołtys dostarczał im jedzenie i jako pierwszy został wezwany przez gestapo do identyfikacji ciał.
Jeden ze świadków zdarzenia, Władysław Domaradzki (ur. 24 marca 1897 r.), mieszkał w oddalonym o kilka kilometrów Raduczu. Jechał wozem brata na pole, kiedy zauważył, że z zabudowań Fedorowicza wybiegło dwoje ludzi, a za nimi w pościg rzucił się jeden z Niemców. Drugi w tym czasie znajdował się w okolicy domu Jakuba i strzelał do mężczyzny, który klęczał przed nim ze złożonymi rękoma (prawdopodobnie prosił go o litość). Funkcjonariusz pobiegł w stronę lasu za dwójką, która uciekała. Władysław Domaradzki widział jedynie początek egzekucji, w której zginęło sześć osób.
Kiedy do okna sołtysa zapukało dwóch funkcjonariuszy gestapo uzbrojonych w karabiny maszynowe, najpierw zadano mu pytanie, czy wie coś na temat ukrywania Żydów we wsi. Wyparł się i zarzekał, że to niemożliwe, by w Kawęczynie B byli jacyś Żydzi. Niemcy zabrali go ze sobą w kierunku lasu. Nakazano mu podać imiona i nazwiska zamordowanych, którzy przed nim leżeli. Sołtys po raz kolejny zaprzeczył, jakoby znał zabitych.
Stanisław Kowalczyk wiedział, ze pierwszym z leżących jest Jakub Fedorowicz, a tuż obok niego znajduje się ciało Stanisława Trojanowskiego. Blisko nich leżał Abraham z synem. Wszyscy mieli ślady po strzałach w głowę. Niemcy poprowadzili sołtysa 300 m dalej, tj. w miejsce, gdzie pod samym lasem leżały ciała krawca i jego przyjaciółki. Kazali sołtysowi zakopać zwłoki.
Bibliografia:
- IPN BU 392/1911.
- IPN BU 392/2030.
- W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981.
- J. Hera, Polacy ratujący Żydów. Słownik, Warszawa 2014.
- A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Chicago, Illinois 2007.
- Those Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, red. R. Walczak, cz. 3, Warszawa 1997.
- S. Wroński, M. Zwolak, Polacy – Żydzi 1939-1945, Warszawa 1971.
- W. Zajączkowski, Martyrs of Charity, Washington D.C. 1988.
Uwagi:
* Także: Federowicz – zob. A. Poray, Those Who Risked Their Lives, Illinois 2007 s. 25; Trojan – zob. J. Hera, Polacy ratujący Żydów. Słownik, Warszawa 2014, s. 194.
** W. Bielawski (Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981 s. 24) i IPN BU 392/2030 podają, że pomagano Abramowi Rosenbergowi, jego synowi i czworgu innym Żydom; niektórzy z nich przeżyli.
מסמכים
אין חומרים נוספים