Speicher und Identität

Regina, żona Bolesława Maciejewskiego zmarła w drugim roku wojny. Bolesław został z dziećmi sam. Dobryszyce, w których mieszkali oddalone były od Radomska o niecałe 10 kilometrów. Tam, już w grudniu 1939 r. Niemcy stworzyli getto, które Bolesław regularnie odwiedzał wożąc Żydom chleb. Wcześniej wypiekała go Regina, ale teraz zostały po niej jedynie czułe wspomnienia, głęboka tęsknota i kawałek papieru świadczący o jej istnieniu – kenkarta. W żałobie, pogrążony w smutku Bolesław zapomniał o jej zdaniu, dlatego kiedy tylko nadarzyła się okazja, żeby przy jej pomocy uratować ludzkie życie, nie zawahał się. Oddał kenkartę znajomej Żydówce, która na jej podstawie wyjechała na roboty do Niemiec, a później przedostała się do Francji.