Speicher und Identität

Antoni wraz z żoną i czwórką dzieci mieszkał na Wołyniu. Nacjonalistyczne nastroje spowodowały przeprowadzkę rodziny do miejscowości Równe w 1941 roku. Niespełna rok później w drzwiach ich domu stanęła 15 letnia Estera Finkielgluz, córka sklepikarza, która zdołała uciec przed masakrą w getcie we wsi Aleksandria w rejonie rówieńskim. W getcie straciła całą rodzinę, nie ocalał nikt. Estera została zupełnie sama. Antoni przyjmuje zrozpaczoną i osamotnioną dziewczynę pod swój dach, a w odpowiednim czasie organizuje jej fałszywe dokumenty, które umożliwiają pracę i zamieszkanie po aryjskiej stronie miasta. Dziewczyna szczęśliwie doczeka końca okupacji, a po wojnie wyemigruje do Londynu. Do końca życia będzie utrzymywała bliskie relacje z rodziną Kotaś.