Tadeusz Dobrowolski mieszkał z żoną Haliną i jej siostrą Janiną u teściowej, Janiny Klein. Janina, siostra Haliny, pracowała przed wojną w sklepie jubilerskim w Warszawie, gdzie poznała przedstawiciela szwajcarskiej firmy zegarmistrzowskiej, Seweryna Ehrlicha.

W 1942 r. Seweryn Ehrlich zwrócił się do Janiny Klein z pytaniem, czy nie zna ona osoby, która ukryłaby jego żonę Felicję. Janina, jej siostra Halina i matka Janina zgodziły się przyjąć Felicję do mieszkania, mimo że w budynku obecni byli Niemcy (portier budynku oraz kasyno). Seweryn został w getcie, natomiast córki Ehrlichów ukrywały się u różnych osób w Warszawie. Tadeusz Dobrowolski wystarał się dla Felicji o aryjskie papiery na nazwisko „Janina Bielarska”, a Halina o dowód tożsamości. Pani Ehrlich żyła od tej pory jako krewna rodziny Kleinów.

12 maja 1943 r. Tadeusz został aresztowany pod zarzutem zdobywania fałszywych dokumentów dla Żydów. Wysłano go do obozu koncentracyjnego, z którego już nie wrócił. Jego żona Halina sama musiała zająć się ich siedmiomiesięcznym dzieckiem.

Felicja przeżyła wojnę i wyjechała z córkami do Stanów Zjednoczonych. Pozostała w kontakcie z rodziną Kleinów. Tadeusz Dobrowolski został w 1991 r. pośmiertnie odznaczony medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

 

Bibliografia:

  1. Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Ratujący Żydów podczas Holokaustu. Polska, naczelny I. Gutman, red. współprowadzący S. Bender, S. Krakowski, red. wyd. pol. D. Libionka, R. Kuwałek, A. Kopciowski, cz. I, Kraków 2009.