זיכרון ומזהה

Barbara i Antoni Bytniewscy mieszkali w Warszawie. Tam też byli w posiadaniu dwóch mieszkań, jednego przy ul. Nowogrodzkiej, a drugiego przy ul. św. Barbary. W czasie okupacji niemieckiej, w obu miejscach przechowywali Żydów. Mieszkanie na św. Barbary było niejako punktem przerzutowym, Ewa Rojewska przyprowadzała tam młode Żydówki na dzień lub dwa, po czym je zabierała i przyprowadzała nowe. Proceder ten trwał do wybuchu Powstania Warszawskiego. Wszyscy Żydzi przechowywani przez Bytniewskich przeżyli wojnę.