זיכרון ומזהה

Mała Ryfka była córką znajomych Katarzyny i Antoniego Kasperków. Rodzice Ryfki prowadzili w Lublinie sklep z materiałami. Obie rodziny znały się jeszcze sprzed wojny. Kiedy w mieście Niemcy likwidowali getto, rodzice Ryfki uciekli z Lublina zostawiając córkę u Kasperków. Czuli od nich wielkie wsparcie i wiedzieli, że małżeństwo Kasperków zrobi wszystko, żeby uratować ich skarb. W Lublinie nie było bezpiecznie, dlatego Kasperkowie zawieźli małą do swojego syna i jego żony, którzy mieszkali w górach w Trzemeśni koło Myślenic. Maria i Bogumił wychowywali tam swoją córkę Krysię „Będziemy mieli dwie córki, mamo” – powiedziała Maria do swojej teściowej. „Nie martw się, będziemy dbać i kochać jak swoje dziecko”. Ryfka, na którą dla bezpieczeństwa mówili Basia szczęśliwie doczekała wyzwolenia. Po wojnie połączyła się ze swoimi rodzicami, którzy ją odnaleźli. Razem wyjechali do Izraela.