זיכרון ומזהה

2 listopada 1942 r. w Kamieniu Koszyrskim nastąpiła ostateczna likwidacja getta. Prawie 400 Żydów podjęło próbę ucieczki. Abraham Biber był jedną z tych osób, która nie ugięła się pod pręgieżem niemieckiego oprawcy i nie poddała bezwolnie. Wiedział, że pozostanie w getcie oznaczało rychłą śmierć. Oddalając się od getta szedł przed siebie, nie wiedząc dokąd zaprowadzi go los. Po kilku dniach wędrówki, dotarł do Małej Głuszy, do domu Marii i Wincentego Tarnogórskich, którzy mieszkali w niewielkiej chałupie z szóstką swoich dzieci i ich babcią. Pomimo ogromnego ryzyka, jakie ponosili przyjmując Żyda pod swój dach, dali mu schronienie. Wiosną 1943 r. Wincentemu udało się nawiązać kontakt z partyzantami z oddziału Suworowa, do których Abraham dołączył i pozostał z nimi aż do wyzwolenia. W 1946 r. wyjechał do Palestyny.

5 września 1985 r. Instytut Yad Vashem nadał Marii i Wincentemu Tarnogórskim tytuły Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.