זיכרון ומזהה

Byli młodym małżeństwem, kiedy w połowie lat 30-tych zamieszkali w Warszawie przy ulicy Niskiej, wraz ze swoimi synkami, Rysiem i Zdzisiem. Wychowywali ich  w miłości i poczuciu bezpieczeństwa.  Wybuch wojny zmienił wszystko. Wniósł w ich życie nieustający strach i  głód. W 1940 roku zmuszeni do opuszczenia swojego domu, zamieszkali na Woli. Wojciech nie zerwał jednak kontaktów ze starymi sąsiadami z Niskiej. Mały Zdzisio nie wie w jaki sposób, jeden ze starych sąsiadów znalazł się u nich w piwnicy na Woli, ale doskonale pamięta jak rodzice codziennie zanosili mu jedzenie i dbali o bezpieczeństwo. 5 sierpnia 1944 roku, w piątym dniu Powstania Warszawskiego, Niemcy wkroczyli na Wolę, otworzyli ogień do mieszkańców, Wojciecha zastrzelili tuż przed frontowymi drzwiami, ukrywającego się Żyda chwilę później. Anna i chłopcy ocaleli.