Stanisława Grabiec mieszkała w Więcławicach. Była gospodynią domową. W czasie II wojny światowej pomagała Żydom uciekać z getta, za co została aresztowana 17 maja 1943 r. i uwięziona w Miechowie, a następnie na Montelupich. W tym samym roku, 30 czerwca, zesłano ją do obozu w Oświęcimiu, w którym zginęła 1 grudnia.

Bibliografia:

  1. Rejestr faktów represji na obywatelach polskich za pomoc ludności żydowskiej w okresie II wojny światowej, Instytut Pamięci Narodowej, red. A. Namysło, G. Berendt, Warszawa 2014.
  2. [Strona internetowa – Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”:] www.straty.pl, dostęp: 21.04.2015 r.

Uwagi:

* Grabieć według zapisu na portalu straty.pl (dostęp: 21.04.2015 r.).