Henryk (ur. 10.01.1915 r.) i Janina Adamscy mieszkali w Warszawie przy ul. Chłodnej. Wybuch wojny sprawił, że Henryk zaangażował się w działalność konspiracyjną. Mężczyzna jako „Prawdzic” należał do Praskiego Batalionu Saperów, oddział „Chwackiego”, z którym walczył w Powstaniu Warszawskim. Walka Adamskich z okupantem nie ograniczyła się tylko do działań zbrojnych. Małżeństwo w swoim mieszkaniu ukrywało przez jakiś czas 10 osób pochodzenia żydowskiego. Pomaganie tak sporej grupie, szybko zostało zauważone przez dozorcę domu, a czasem także przez pozostałych lokatorów. Na szczęście nikt nie wydał Adamskich władzom niemieckim i całej dziesiątce Żydów udało się doczekać wyzwolenia. Po wojnie rozjechali się oni po świecie. Natomiast Henryk i Janina wyprowadzili się do Łodzi, ponieważ na mężczyźnie za działalność konspiracyjną groził wyrok śmierci. Zgodnie z życzeniem obojga, ich ciała po śmierci zostały pochowane na cmentarzu bródnowskim w Warszawie.